Eğer hayat bir sinema filmi olsaydı, benim sahneler hep bu renk olurdu. Her zaman kahve içer, film izler ve çikolatalı kek yerdim. Aklıma esen her şeyi, aklıma estiği anda yapardım. Kimseyi takmazdım. Hayat bir sinema filmi olamaz biliyorum ama insanlar neden daha rahat değil, inanın onu hiç bilmiyorum. Neden daha dürüst, daha açık olamıyoruz? Bunların hiçbirinin cevabını bilmiyorum ama bildiğim bir şey var. O da; arkadaşlarla beraber vakit geçirmenin değeri. Şu anda yalnızım kahvemi içip, kekimi yiyor ve film izliyorum ama aklımdan dün geceki eğlencemizi çıkaramıyorum. Teşekkürler pembiş peluşum ve eşi tuna balığı :))) Çok güzeldi dün gece.
Sizlerde merak ettiniz mi? Biz dün akşam liseden arkadaşım pembiş peluş ve eşi tuna balığını misafir ettik evimizde. Yemek yedik, Xbox 360 kinect ile yarıştık ( sormayın her yanım ağrıyor), kek yedik:))), film izledik. Uzun zamandır bir araya gelemeyince her şeyi bir geceye sıkıştırdık.
Herkese bonibon tadında bir pazar diliyorum.:)))))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Çalıştırın parmakları canlarım
( Blog linki yazılan yorumları kesinlikle yayınlamıyorum. Zaten yorum yapınca blogunuzun linkini bırakmış oluyorsunuz. Lütfen buna dikkat ediniz, teşekkürler)