Ocak 08, 2018

İlk Hamilelik Hikayem

Ben ve eşim aslında hiç çocuk sahibi olmayı arzu etmemiştik. Bunun üzerine hiç düşünmemiştik. Hatta ben kendimi asla bir anne olarak görmemiştim. Çok sevdiğim bir arkadaşım ısrarla aynı anda hamile kalmamız için bana baskı yapıyordu. Belli ki o bu olaya çoktan hazırdı. (Oğlum onunkinden altı ay büyük ) Derken eşimin çok sevdiği bir arkadaşının kızı oldu. Sonra yakın bir arkadaşının karısı hamile kaldı. Bu durum eşimin olaya daha sıcak bakmasına sebep oldu. Ve biz resmen olmasın diye bir şans verelim dedik ve ay sonunda regl olmadım. Sadece tek bir şans. Allah büyük bizimki sadece boşa plan yapmak. Hamilelik testi yaptım ama ikinci çizgi soluk çıktı. Hamile miyim? Değil miyim? İnternette araştırmalar vs. Kimyasal düşük olabilirmiş dedim eşime. Adam zaten çok ilgili değildi, birden daha da soğudu. Ve ben ilk doktor muayeneme beraber hamile kalalım diyen arkadaşımla gittim. Böylece hamile olduğum kesinleşti. Keseyi gördük. Bu arada bu kadar şey yazdım ama hamilelik ile ilgili bölüme yeni gelebildim.
Hamileliğim genel olarak iyi geçti. Altıncı haftada mide bulantılarım başladı. Sabahları yumurta kokusu beni mahvederdi. Bu yüzden uzun süre yumurta yemedim. Midem bulanıyordu ama ben hiç istifra etmedim. Mamak çöplüğü gibi bir mideye sahip olduğumdan beni o yönden etkilemedi. Hatta yedi haftalık olduğunda kontrole gitmiştik ve dört kilo almıştım. Doktor bana çok kızmıştı.
Sekizinci haftaya girdiğimiz gün iş yerinde çalışırken birden regl oluyormuş gibi hafif bir ağrı hissettim. Az sonra da tuvalete gitme ihtiyacı geldi. Ve bammm. İç çamaşırımda kahverengi ama oldukça fazla kan vardı. Hemen doktoru aradım. Doktor bana progesteron içeren bir ilacı almamı ve istirahat etmemi söyledi. Bunun üzerine eşimi aradım ve beni gelip almasını rica ettim. Nasıl üzüldüm, nasıl panikledim anlatamam. Derken bu kanama durumu damla damla olarak bir hafta devam etti ve beni çok üzdü. Rahimde bir şey yoktu. Kanamanın nedeni belli değildi. Bebek çok iyiydi. Fakat annesi dağılmıştı. Yinede bir yandan yemeye devam ettiği için dört kilo daha almıştı. İşe geri döndüğümde on haftalık hamileydim ama bir çok zayıf insanın görünüşüne göre altı aylık hamile gibiydim.
8 aylık
4 aylık




















Daha sonra hiç bir problem yaşamadım. Yalnız çok iştahlıydım. Resmen hormonal bir şey çünkü ikinci de öyle olmadı. Sağlıklı besleniyordum ama çok meyve yiyordum. Bunun sonucu olarak tam 26 kilo almış olarak doğuma girdim.
Hamileliğim boyunca çok fazla spor yapma şansım olmadı. Aldığım fazla kilolar da beni oldukça hantallaştırmıştı. Elma tipinde bir vücudum olduğu için tüm kiloyu göbeğe almıştım. Görenler sürekli ikiz mi diye sorarak beni çıldırtıyordu. Artık cevap olarak yok öküz diyorduk. Hamile iseniz ya da kalmayı düşünüyorsanız benim yaptığım bu hatayı yapmayın. Çok kilo almak ve spor yapmamak çok yanlış. Ayrıca ister sezaryen ister normal doğum olsun işleri çok zorlaştırıyor.
Hizmetkarlarım ayakkabılarımı giydirirken

Kardeşimin nişanına giyecek bir şey bulamayan ben















İlk hamileliğim olduğu için çok fazla korku ve endişe barındırıyorum kendimde. Hamileliğimde baştaki kısa süren kanama dışında bir sorun olmadığı halde çok büyütüyordum. 

Resmen dokuz ay hamilelik gezegeninde, doğumdan sonra yaklaşık bir yıl ise lohusa gezegeninde yaşadım. 
Şimdi tecrübeli ve iki çocuk annesi kadın olarak söyleyebilirim ki; hamilelikte ve lohusalıkta psikolojik destek şart. 
Herkese dengeli beslendiği, spor yapabildiği ve her konuda yeterince destek görebildiği sağlıklı mutlu hamilelik dilerim. Bir kadının başına gelen en güzel şey.


Aralık 19, 2017

GERİ DÖNÜYORUM


Geri dönüyorum.
Üzerimdeki ölü toprağını nicedir atmış olsam da buralara geri dönmek kolay değildi. Bugün bir cesaret bismillah dedim. Hadi bakalım. En son Görkem'i yani ilk oğlumu içimde hissetmeye başladığımı paylaşmışım sizlerle. Görkem büyüdü. Şimdi 2.5 yaşında. Bir de Mete'miz var artık.
O da 8 aylık. İki oğlum ve kocamla artık tastamam bir aileyiz. Çok şükür mutluyuz.
Sizlerle paylaşacak çok şey birikti. Bu deli anne herkesin ''hayatta yapamam'' dediği bir çok şeyi başardı yine. Çok yakında sizlerle de paylaşacak. Beklemede kalın. Görüşmek üzere. 
 Bu arada instagram hesabım nugilihayat. Takip etmek isterseniz orada oldukça aktifim.

Kasım 26, 2014

QUİCKENİNG!!!

Bugün 26.11.2014 ve saat 15:30 civarı karnımda mısır patlıyormuş gibi hissettim. Ve güzel olanı da şu anda da karnımda mısır patlıyor. Bu yanılmıyorsam 18 hafta 6 günlük bebeğimin ilk büyük hareketlerinin bana yansıma şekli. Çok mutluyum. Patlamış mısırı da çok severim. Oğluma bana bu hissi yaşattığı için teşekkür etmem lazım. Unutmamak için de buraya not edeyim dedim. :)
Allah tüm isteyenlere nasip eder inşallah. :)))
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...