CENNETİN ÇOCUKLARI (BACHEHA-YE ASEMAN)

Majid Majidi'nin izlediğim ikinci filmi 1997 yapımı ''Cennetin Çocukları'' filmi oldu. Yönetmenimiz bu filmde obje olarak ayakkabıyı kullanıyor. Hikaye de ayakkabı üzerinden dönüyor. Film 180.000 dolara mal olmuş. Oldukça düşük bütçeli fakat ters orantılı olarak çok kaliteli bir film. Fazlasıyla duygusal. Çocukların ebeveynlerini üzmemek için nasıl fedakarlıklar yaptığını görünce çok duygulanıyorsunuz. Şimdiki çocuklara hiç benzemiyor filmdeki çocuklar.



Tüm fakirliklerine rağmen mutlu olmayı biliyorlar. Ayrıca ailedeki bağlılığı ve sevgi kavramını da çok güzel hissettiriyor bu film. Bundan sonra yazacaklarım için spoiler uyarısı vereyim.:)) Çünkü film hakkında hiç bir bilgi almadan izlemek benim için daha iyi sonrasında olacakları tahmin etmem güçleşiyor böylece. Benim gibi düşünenler varsa yazımın geri kalanını okumasın :))

Filmde Ali ve Zehra isimli iki kardeş var. Ali, Zehra'nın ayakkabısını tamire götürüyor. Film ayakkabı tamircisinin ellerinin görüntüsü ile başlıyor. Yönetmenin emekçiye gösterdiği saygının bir işareti gibi. Ali eve dönerken kardeşinin ayakkabılarını kaybediyor. Babalarının yeni ayakkabı alacak parası olmadığından iki kardeş babalarını üzmemek için sessiz kalıyorlar. Okula kızlar sabahtan, erkekler öğleden sonra gidiyor. Böylece Ali'nin eski spor ayakkabısını dönüşümlü olarak giyip okula gidiyorlar.

Serçelerin şarkısında baba rolünde oynayan oyuncu bu filmde de baba rolünde. Adamım ya...:)) Şu tipsizliğine rağmen adama platonik aşk besliyorum.:)))

Ali okulda koşu yarışına katılıyor. Üçüncülük ödülü spor ayakkabı. Kardeşine üçüncü olmak için söz veriyor ama ne yazık ki birinci oluyor. O sahneye gerçekten çok üzüldüm. Filmin sonunda sürekli okula yetişmek için koşan Ali'nin yarışmadan sonra yaralanmış ayaklarını bahçedeki havuzda dinlendirdiğini görüyoruz.

İzlemeyeniniz varsa, lütfen izlesin. Gerçekten pişman olmayacağınız, her saniyesinden ayrı bir keyif alacağınız, mükemmel bir film.:)))