GEÇTİĞİMİZ HAFTANIN ÜÇ GÜZEL KİTABI

Geçtiğimiz haftayı üç kitapla kapatmışım. Az oldu aslında ama yolda arkadaşcan Ateş'le konuştuğumuz için çok okuyamıyorum. Bitirdiğim kitaplardan ikisini ona verip zorla  okuttuğum için artık ikimizde kitap okuyoruz. Yani olabildiğince. :))) Ya ne iyi arkadaşım bak.
Jean-Christophe Grange'ın bir çok romanını okudum. Gerçekten kendi alanında güzel roman yazıyor. Ama ben ''Kaiken''i çok da güzel bulmadım. Herkes pek beğenmiş olabilir ama ben biraz eksik buldum ve eski romanlarına göre daha iyi değildi.  Kitabın başında bir seri katille uğraşıp duruyor, sonra dan! diye o adamdan karısının hikayesine geçiyor. Ben geçişi çok akıcı bulmadım. O noktada kitap beni biraz sıktı fakat hikaye tekrardan ilgi çekici oldu. Eşi de ne manyakmış arkadaş. Şeytanın aklına gelmez Grange'in aklına gelen. Filme alınsa iyi olur ama bu adamın o müthiş romanını çok kötü film yapmışlardı. Bilirsiniz, ''Kızıl Nehirler''. Bence kitapla hiç ilgisi yoktu. Okuyun derim ama süper değil bu kitap.

Aynı yıldızın altında, çok hoş bir kitaptı. Ama edebiyatla uzaktan yakından ilgisi yok. :)) Okurken bazı kısımlarını anlamakta zorluk çektim. Konuşma dilinde yazılmış, noktalama işaretleri fazla önemsenmemiş. Onyedi yaşında kanser hastası bir kızın ağzından yazılmış kitap çoğunlukla. Bazı zamanlar annesinin ya da erkek arkadaşının ağzından bölümler de var. Acıklı, ama öyle esprili bir anlatımı var ki, kanser ve ölüm ama hayatında gerçekleri bu diyorsunuz. Yinede hikayedeki karakterlere çok üzüldüm. Ve aslında çevremizde bir çok insan bu hastalığın pençesinde. Allah yardımcıları olsun. Bence bu kitabı kesin okuyun, belki kanser hastaları ile ilgili bir farkındalık oluşur kafanızda. Onlara nasıl davranmamanız gerektiği ile ilgili özellikle.  

Aynı yıldızın altında isimli kitaptan sonra elimi okunmamış kitapların durduğu rafa attığımda bu kitap geldi. Tesadüf bu kitabın adı da ''Milyonlarca gölgenin altında'' idi. Kitap Afganistan'da geçiyor ve çocuk gözünden anlatılmış. Kitaptaki çocuk gözlemlerinin bu kadar iyi irdelenmesine çok şaşırdım. Bazen bana da olur. Çocukken bir çok olayı bambaşka şekillerde anlarız ya. Mesela ben dört yaşındayken Antalya İlini Almanya ile karıştırırdım. Ve Antalya'ya tatile giden tanıdıklar için üzülüyordum. Çünkü bir şekilde Hitler'i de duymuştum ve Almanya'da insanlara kötülük yapılırdı. Böyle bir yere tatile gitmek delilik olsa gerekti.

Bir keresinde de anneme bebeklerin nasıl dünyaya geldiğini sormuştum. Annemde karnını gösterip göbek deliğinin genişleyerek açıldığını, sonra da doktor amcaların bebeği aldığını söylemişlerdi. Ben uzun yıllar, aslında bebeklerin nasıl dünyaya geldiğini öğrenene dek annemin göbek deliğinden korktum. :DD Gerçekten korktum. Şimdi bunları hatırlayıp, benzer tespitleri kitaptaki ana karakter Fuat'tan dinleyince, çok mutlu oldum. Yazarı tebrik ediyorum.

Afganistan'la ilgili hepinizin bildiği ''Khaled Hosseini'' nin ''Bin muhteşem güneş ve Uçurtma avcısı'' isimli kitaplarını okumuştum. Ve o zamana dek Talibanla ilgili hiç bir şey bilmediğimi anladım. Bir de kitap okumak insana ne katar diyenler var ya. İşte onlara bundan dolayı uyuz oluyorum. İşte bir sürü şey katar. Haberlerde duya duya duyarsızlaştığımız olayların kucağına atar kitaplar bizi. O olayı okurken yaşarsınız ve böylece ne olduğunu asla unutmazsınız. Hala zaman zaman Meryem'i, Leyla'yı düşünürüm. Kendimi onlarla kıyaslarım. Afganistan'da yüzlerce Leyla vardır, onları düşünürüm. Bu yüzden kitap okuyun. Bu arada Khaled Hosseini'nin yeni bir kitabı çıkmış, hemen alacağım. Asla kaçmaz.

Geçtiğimiz hafta okuduğum üç kitabıda şiddetle tavsiye ederim ama ''Milyonlarca gölgenin altında'' isimli kitabı rihter ölçeğiyle 10.9 şiddetinde tavsiye ediyorum.

Okuyun, okutun :))))