BEBEK

Bugün yan komşumun bebeğini görmeye gittik apartmandaki yegane komşularım 'N' abla ve 'miss u' ile birlikte. Yan komşum 1989'lu, ilk okul mezunu, ev hanımı mı çocuk mu belli olmayan biri. Bence anne olmak için çok küçük ve çok cahil. Bir de üstüne bebeği doğumda problem yaşamış. Sezaryen olacak doğumda bebeğin dışkısını yediği anlaşılıyor ve dört dakika soluksuz kalıyor. Bunun üzerine bebek iki ay kuvezde kalıyor. Tedavi ve tetkikler sonucu beyinde kalıcı hasar olduğu söyleniyor. Komşumda dikkat ettiğim ilk şey bebeğini hiç kucağına almaması oldu. Sanki o bebek  hatalı üretimdi ve ona göre atılması gerekiyordu. Bir insan ne olursa olsun canından bir parçayı sevmez mi? Bebeği kızdan daha da cahil kayınvalide sakinleştirmeye çalışıyordu o da sürekli '' oğlum bebek ağlayınca kendini odalara kapatıyor, K odaya kaçıp ağlıyor, bu bebek de bana kalıyor, ben de yavrumu böyle sallıyorum'' diyor. Kadın bir yandan bize şikayet ediyor bir yandan da bebeği sallıyor ama nasıl sallamak. Çocuk asıl onun sallaması yüzünden zeka problemli olacak.
Ve bebek çok tatlı ama yavrucağın bir adı bile yok. İsim koymamışlar. Allah'ım sen affet, bunu sorgulamak bana düşmez ama onca aile bir bebek sahibi olmak için çabalarken neden bu kıymet bilmez insanların bebeği oluyor? Benim halamın bedensel ve zihinsel engelli bir çocuğu var. 19 yıldır o çocuğa bir kez bile of demeden baktı halam. Üstelik 10 yıl önce trafik kazası sonucu kör oldu. Çocuğunun ayak parmaklarını öpen bir kadın o. Nasıl seviyor anlatamam.
Bizde kızcağıza elimizden geldiğince akıl verdik. Annemde vardı. Kayınvalideni evden yolla, çocuğunu bol bol kucağına al dedik. Bakalım ne kadarını dinleyecek? :(((